بیوگرافی احمد آزاد خواننده قدیمی و همسرش مستانه + عکس درگذشت و آثار

احمد آزاد, خواننده قدیمی قبل از انقلاب متولد سال ۱۳۴۰ که در سن ۶۰ سالگی در ۱۰ آبان ۱۴۰۰ درگذشت و در اصفهان به خاک سپرده شد. در ادامه بیوگرافی احمد آزاد و همسرش مستانه آزاد و فرزندانش همراه با زندگینامه احمد آزاد از قبل از انقلاب تا مهاجرت به آمریکا و درگذشت با عکس ها و ترانه شناسی و آلبوم ها و پیج اینستاگرام احمد آزاد خواننده من یه پرندم آروز دارم و علت فوت و درگذشت وی را در ایرانیکام دریافت کنید

بیوگرافی احمد آزاد

احمد آزاد (Ahmad Azad) با نام شناسنامه ای امیر شهریارخمکی متولد ۱۷ فروردین ۱۳۴۰ در روستای خمک (شهرکی و نارویی زهک) در زابل استان سیستان و بلوچستان است. او دارای تحصیلات مهندسی در رشته برق و دکترای متافیزیک و مهندس پرواز بود که در سبک لاله زاری و کوچه بازاری قبل از انقلاب خوانندگی می کرد.

علت فوت و درگذشت احمد آزاد

احمد آزاد سال‌ها از بیماری رنج میبُرد در روز ۱۰ آبان ۱۴۰۰ در سکوت خبری در باغ رضوان اصفهان قطعه ۳۴ با حضور برخی هنرمندان و خانواده اش به خاک سپرده شد. پیکر این خواننده ایرانی از آمریکا به ایران منتقل شده و سپس در اصفهان به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی

عکس مستانه آزاد همسر احمد آزاد

ایشان سال ها پیش با خانم مستانه در دهه هفتاد ازدواج کرده بود، اما از فرزندان وی و اینکه دارای فرزند می باشد خبری منتشر نشده است.

سوابق تحصیلی و مدرک

وی در دانشگاه‌های معتبر آمریکا به تحصیل در رشته‌های مهندسی برق، مهندسی پرواز، خلبانی، دکترای متافیزیک، و روانشناس اجتماعی، هیپنوتیزم بالینی پرداخت. او همچنین مجری و برنامه ساز برنامه بامداد آدینه نیز بود که در هر قسمت به گفتگو با یکی از چهره‌های موسیقی می‌پردازد؛ و همچنین موسیقی ملی ایران را بیشتر به مردم می‌شناساند.

سوابق موسیقی و خوانندگی

احمد آزاد (۱۷ فروردین ۱۳۴۰ – درگذشته ۱۰ آبان ۱۴۰۰ اصفهان) در روستای خمک (شهرکی ونارویی)، زابل) خواننده، آهنگساز، شاعر، ترانه‌سرا، نوازنده، روزنامه‌نگار، نویسنده، مجری و برنامه ساز رادیو و تلویزیون بود. از معروفترین اهنگ‌هایش می‌توان به ساقی، خوشگلای شمرون، مستمو شنگولم و من یه پرندم اشاره کرد

زندگی خصوصی و خانوادگی احمد آزاد

آزاد دورات کودکی خود را در روستای خمک گذراند و سپس به همراه خانواده به اصفهان کوچ کرد و در اصفهان فراگیری ردیف‌ها و دستگاه‌های موسیقی ایران را نزد تاج اصفهانی و سلفژ را نزد هوشنگ بهشتی آغاز کرد و از محضر استاد حبیب‌الله خان بدیعی و جلیل زلاند و استاد ایرج استفاده کرد.

با آمدن سیاوش زندگانی به آمریکا با او همکاری و اجرای کنسرت نمود و هم‌چنین به خواندن و تمرین ردیف‌های آوازی موسیقی ایرانی از جمله ردیف آوازی استاد دوامی، میرزا عبدالله، محمود کریمی و دیگر استادان پرداخت.

آشنایی بیشتر وی با موسیقی ایرانی و روش خواندن و اجرای ردیف‌های موسیقی، پس از آمدن ایرج و گلپایگانی به آمریکا و آشنایی با این دو موسیقیدان بود.