ایرانیکام همه چیز از همه جا
به گزارش آسیانیوز، در میان اهالی محل، یکی بر قصاص قاتل تاکید می‌کند و یکی معتقد است که مقتول آبروی خانواده را برده است.
گفته شده بود مونا حیدری به ترکیه گریخته و برای ادامه زندگی مشترک به اجبار به ایران بازگردانده شده بود.
ظهر روز شنبه، ۱۶ بهمن، خبر قتل فجیع یک زن ۱۷ ساله در رسانه‌های عمومی و فضای مجازی منتشر شد. مونا حیدری، کودک‌همسری که به ترکیه گریخته و برای ادامه زندگی مشترک به اجبار به ایران بازگردانده شده بود، به بهانه ناموس و غیرت به طرز بی‌رحمانه‌ای به دست شوهرش به قتل رسید و شوهر جوان پس از کشتن او، با سر بریده همسر مقتولش جلو چشم اهالی محل جولان داد.
اگرچه قاتل و همدست او ظرف چند ساعت بازداشت شدند، پیامدهای روانی و اجتماعی این فاجعه وحشتناک هنوز ادامه دارد و تصاویر تلخی که منتشر شد افکارعمومی را متاثر کرده است. خبرگزاری ایسنا با انتشار گزارشی میدانی، به بررسی روایت شاهدان ماجرا پرداخته است. خبرنگار این رسانه گزارش خود را از آنجایی که شوهر جوان، سر بریده همسرش را جلو چشم کسبه می‌گرداند، شروع می‌کند؛ میدان کسایی اهواز؛ جایی که دو روز پس از حادثه همچنان فضا سنگین است و مردم هنوز از آنچه دیده‌اند، در شوک‌اند.
یکی از مغازه‌دارانی که شاهد اتفاق بود، درباره روز حادثه گفت: «در حال کار بودیم که دیدیم یک ماشین سر میدان ایستاد و مردی پیاده شد و سر بریده دختری در دستش بود. بعد شنیدیم که جنازه دختر را در خیابان ناصرخسرو انداخته و سرش را به میدان کسایی آورده و گردانده است. سه روز است که ما کسبه این میدان نه می‌توانیم بخوابیم نه حتی غذا بخوریم.»
یکی دیگر از تعمیرکاران شاغل در این محله نیز تاکید کرد که آن صحنه از یادش نمی‌رود و هنوز حال خوبی ندارد. به گفته این شهروند اهوازی، مردم این منطقه بعد از دیدن چنین صحنه‌ای از نظر روحی بسیار آشفته شده‌اند: «همه ما وقتی شب به خانه می‌رویم، لرز می‌کنیم.»
اهالی خیابان ناصرخسرو هم چندان حال خوشی ندارند. آن‌ها شاهد بودند که بدن بی‌سر دختری نوجوان در خیابان رها شده است.
یک زن میانسال ساکن این خیابان درباره وحشت مردم و جزییات آنچه بعدا از این اتفاق دیده و شنیده است، چنین روایت می‌کند: «مثل کارهایی بود که داعش می‌کند. همه ما ترسیده‌ایم. می‌گویند این دختر ۱۷ ساله یک فرزند دارد. پس از فرار او به ترکیه، یکی از اقوام که در ترکیه ساکن بوده، آدرس دختر را پیدا کرده و به خانواده‌اش داده است. ظاهرا دختر در یک کمپ در ترکیه بوده و پدر او با نامه قاضی و پس از دادن تعهد به دولت، توانسته است دخترش را برگرداند.»
در میان اهالی محل، یکی بر قصاص قاتل تاکید می‌کند و دیگری معتقد است که این قتل ناموسی است: «بعد از فرار دختر به ترکیه آبرویشان رفته بود. می‌گویند بعد از فرار، از ترکیه عکس‌هایی با دوستش برای شوهرش می‌فرستاد و به غیرت شوهرش برخورده بود. خانواده این دختر انگشت‌نمای محل شده بودند و دیگر آبرویی برایشان نمانده بود.»
«قتل‌های ناموسی» در ایران اصطلاحی است که به قتل همسر، خواهر و دختر خانواده به دست مردان خانواده به بهانه تعصب و غیرت‌داشتن روی این افراد اطلاق می‌شود. این قتل‌ها در برخی نقاط ایران طوری به بخشی از فرهنگ تبدیل شده‌اند که موجب افتخار و سربلندی قاتل دانسته می‌شوند. در این میان، نه کاری برای فرهنگ‌سازی انجام می‌شود و نه از زنان حمایت‌های قانونی به عمل می‌آید.
به گزارش کمپین حقوق بشر ایران، با وجود ثبت ۷۷ هزار مورد همسرآزاری جسمی زنان تنها در سال ۱۳۹۹، لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت با تمام کاستی‌هایش پس از یک دهه اختلاف هنوز تصویب نشده است. از میان کشورهای عضو سازمان ملل فقط جمهوری اسلامی ایران، سومالی، سودان و تونگا به کنوانسیون سازمان ملل برای رفع هرگونه تبعیض علیه زنان نپیوسته‌اند./
